Vervolg Ochtendzalving - Bergérac 27 augustus 2012

Ik moest eten en kon mijn verhaal niet afmaken. Bevreesd dat de al getypte tekst zou zijn verdwenen heb ik al een deel geplaatst. Hier het vervolg.

Mijn slaapplaats bestaat uit een enorme slaapkamer met daarin 4 bedden, daarnaast een buiten proporties grote badkamer. Ik ben vanavond de enige gast, voor het eerst komt mijn slaapzak en sneldrogende microvezel handdoek van pas. Als ik later in de keuken wat met mevrouw drink ontmoet ik ook haar man, een ingenieur en actief als projectleider. De keuken is een enorme puinhoop, maar het is er wel gezellig.

Ik wil natuurlijk weten hoe het kan bestaan dat mensen met toch allebei een drukke baan dit nog even "erbij" doen, want het is echt liefdewerk oud papier. Voor de overnachting incl. uitgebreid ontbijt betaal ik slechts 15 Euro. "Ach", krijg ik te horen, "wij kwamen twee jaar geleden in gesprek met iemand van de VVV en die zei ons dat er in Bergérac geen accomodatie voor pelgrims was. En toen hebben mijn man en ik besloten om dat ter hand te nemen". Ze hebben zelf de bovenverdieping van hun enorme huis verbouwd, mevrouw heeft zelf de echte houten vloeren gelegd en ook heel veel andere dingen. Ze zegt graag met haar handen te werken wat ik van haar wel een beetje een vreemde opmerking vind.

Ik word uitgenodigd vanavond bij hen mee te eten maar besluit toch iets in Bergérac te zoeken. De volgende morgen wil ik weer vroeg weg, 6 uur ontbijt dus. Michel, de man bezweert mij dat dat geen probleem is, hij staat graag vroeg op. Als ik de volgende ochtend beneden kom is hij al druk in de weer en het ontbijt is meer dan ik op kan. Hij praat honderd uit, duidelijk een ochtendmens. Hij is idolaat van de camino, over het onderweg zijn kent hij een lied en voor ik het weet staat hij op, doet wat stembandoefeningen, zoekt de juiste toon en begint uit volle borst te zingen, ik ga er ook maar bij staan, nog geen meter van hem af. Het is Occitaans, ik versta er geen woord van, maar het is ontroerend mooi. Hij had mij al verteld dat hij in een koor zingt, daar heeft hij ook (ze zijn allebei weduwe en weduwnaar) zijn vrouw leren kennen. Nou, zingen kan hij!

En zo vindt de één zijn/haar geluk bij een koor en de ander op de golfbaan.