Onze Lieve Heer - Port-St.-Marie 31 augustus 2012
4 september 2012 - Aire-sur-l'Adour, Frankrijk
Ik hoef vandaag niet zo heel vroeg weg, het zijn maar 22 km. Jean Michel heeft mij een keurig ontbijt verzorgd. Ik vraag hem hoe het komt dat ik in 8 loopdagen nog geen enkele medepelgrim ben tegengekomen. Dan blijkt dat er een nieuwe route is geopend waar pelgrims de voorkeur aan geven, zij merken het ook aan het teruggelopen aantal overnachtingen. Het boekje waar ik mee loop dateert al van 2004, maar ik snap nu tenminste hoe de vork in de steel zit.
Ik maak een begin met de nieuwe wandeldag en daal vanuit het dorp af naar de oever van de Garonne. Het strand en het aanliggende paviljoen zijn op dit toch nog vroege uur nog helemaal verlaten.
Ik zoek het écht niet op, maar als ik het stadje bijna uit ben komt een oud vrouwtje de oprit af, moeizaam in evenwicht gehouden door twee stokken, ze roept dat ik even moet stoppen. Uit beleefdheid blijf ik staan om aan te horen dat zij al 85 is, dat ze maar 1 kind heeft, een dochter en dat het haar spijt dat ze niet meer kinderen heeft gekregen. Maar haar man wilde niet want die was bang dat het weer een meisje zou worden. Ik krijg sterk de indruk dat madame niet helemaal bien is, wat wordt bevestigd als ik weer doorstap en haar achter mij tegen de brievenbus hoor schreeuwen.
In het veld zie ik mais staan, ik denk eerst dat het palmbomen zijn, zo hoog zijn ze. Het zal wel vruchtbare grond zijn en natuurlijk helpt de zon hier ook een handje. Een eind verder zie ik een aanplant van een gewas met enorm grote bladeren en mij afvragend wat het kan zijn herinner ik mij dat iemand mij vertelde dat men hier gepoogd heeft tabaksteelt van de grond te krijgen. Het is niet gelukt, ik zie verder ook geen enkele tabaksplant. Al stijgend over de heuvels kom ik op het plateau een hele kudde kaalgeschoren schapen tegen, ik maak een groepsfoto. Als ik daar zo sta ben ik in één keer omringd door 6 honden, direct daarna komt de schaapherder achter een heg vandaan. Hij is gepensioneerd productiemedewerker en doet dit de hele dag als hobby. Omdat de weg nog lang is vervolg ik mijn reis en daar, op nog geen 30 meterafstand zijn 2 jonge vosjes met elkaar aan het ravotten. De wind staat naar mij toe, dus het duurt best even voor ze me opmerken. Ik heb mijn camera niet snel genoeg in de aanslag om het voor mij onvergetelijke beeld vast te leggen.
Er komt nu een ontzettend steil stuk pad naar beneden, als ik door het dal ben moet ik aan de andere kant nog steiler omhoog. Als ik denk bijna boven te zijn stel ik aan Onze Lieve Heer voor dat Hij mij voor deze enorme inspanning wel een heleboel zonden mag kwijtschelden. Maar kennelijk vindt Hij dat geen goede deal want na nog een bocht gaat het weer even steil verder.
In de lucht zie ik alle mogelijke soorten roofvogels. Het is een prachtig gezicht van boven af te zien hoe ze van de thermiek gebruik maken. Ik wandel nu in het stroomgebied van de Lot en de Garonne, bij het plaatsje Nicole stroomt de eerste in de laatste. Boven op de heuvels bij Nicole kwam ik langs een gigantisch kruis met een Christus figuur, het geheel is 18 meter hoog. Het waait daar altijd, lijkt me vooral in de winter erg koud daarboven.
Aangekomen in Port-St.-Marie moet ik vaststellen dat ik dit maar een knudde dorp is; Ik informeer in het sterren hotel(2) naar de aanwezigheid van internet/Wifi. De eigenaar verwijst mij naar de Mairie, maar daar hebben ze het ook al niet. Misschien bij de Sociale Dienst opperen ze. Nee, Wifi zit niet in het pakket, maar als ik wil mag ik hun computer gebruiken. Maar omdat ze een kwartier later al gaan sluiten sla ik het aanbod beleefd af.
Het is na het eten weer vroeg bedtijd.
Liefs uit Berlicum.
Loop je weer achter de feiten aan met je boekje uit 2004 :-).
Ik geniet elke dag weer van je verhalen en ben zeker ook benieuwd naar de verhalen die je hier niet schrijft . :-)
gr uit Valkenswaard
is dit een van de beproevingen die je moet zien te doorstaan?
Geweldig leuk jou zo te kunnen volgen. Prachtige verhalen. ga zo door!
heel leuk om je reis op deze manier te volgen .je schrijft zoals je verteld, op een originele manier
we volgen je verhalen met belangstelling en wensen je een voorspoedige tocht
groeten henny en herman
Doordat Joke en ik een paar dagen in Zeeland zijn geweest, moest ik een achterstand in jouw verslagen bijwerken. De verhalen zijn om te smullen. Dat Onze Lieve Heer niet aan jouw verzoek heeft voldaan, komt waarschijnlijk, omdat je niet hebt betaald, want aflaten moet je toch kopen, is het niet?
Houd moed en zet door !!
Martin.
Ik zou er ook een stukje harder van zijn gaan lopen, haha
En het moet een feest geweest zijn om omringd te worden door 6 honden, wetende hoe grote hondenliefhebber jij bent.
Ik ben trouwens erg benieuwd naar de foto's die je met je 'echte' fotocamera hebt gemaakt.
(maar dat komt over een maandje wel...)
Hier eindelijk een berichtje van Maria en mij. Zoals je weet zijn we op vakantie geweest en we hebben in die tijd ongeveer net zoveel kilometers afgelegd als jij moet lopen. Nou ja ietsje meer, maar voor ons is wel heel duidelijk geworden waarmee jij bezig bent. CHAPEAU!!!
We zijn er eens voor gaan zitten en hebben al jouw reisverhalen en ook de reacties gelezen. Prachtig!!
Je hebt heel wat volgers en zoals veel lijsttrekkers van politieke partijen ook veel "duwers" hebben, zo heb jij er nog al wat.
Wij hopen dat door ons duwen het lopen voor jou wat gemakkelijker gaat en ook helpt jouw dipjes te overwinnen.
Wij gaan je volgen en duwen wanneer het nodig is. Sterkte en veel loopplezier. Intussen moeten wij het in de wei zonder jou doen en dat valt niet mee. Jouw opbeurende kritiek en terechtwijzingen omdat wij de regels overtreden of te lang zoeken naar een bal, maar ook de kwinkslagen en moppen worden node gemist. Ik - Piet - verheug mij nu al op jouw (behouden) thuiskomst, maar eerst nog die paar kilometertjes vreten.
Het ga je goed!!
Maria en Piet.
Op de kaart zag ik dat je al een flink eind gelopen hebt. Fantastische verhalen schrijf je. Mijn jongste zus en haar man willen de tocht ook gaan maken en ik heb jouw blog naar hen doorgestuurd, ter lering en vermaak. Jeannine en ik wensen jou een fijne tocht toe en tot in het najaar op de golfbaaan. We blijven je volgen.
Hartelijke groet van ons.